Το σαπούνι που αγαπώ.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο

Πάντοτε είχα μια μεγάλη αγάπη για τα σαπούνια που μάλλον πηγάζει από την εξυπνάδα μου.Όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό, μπορώ γρήγορα να στο εξηγήσω.Όταν κάνεις ένα μπάνιο μπορείς να ξεπλύνεις πολλά πράγματα κι από το μυαλό σου κι από την ψυχή σου-εξαιρείται η καρδιά που δεν πιάνει βρωμιά παρά μόνο σκοτεινιάζει.Αντί λοιπόν να ξεσπάς πάνω στους άλλους ή και στον εαυτό σου-αντί να απελπίζεσαι και να κλαις μπορείς απλά να κάνεις ένα μπάνιο.Εδώ μ'ενα χαρτί κι ένα μολύβι μπορείς να φτιάξεις ένα κλουβί ή και ένα ποιήμα -φαντάζεσαι τί κάνεις με μπόλικο νερό και σαπουνάδα?

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως τα βάσανά τους είναι πολύπλοκα αλλά συνήθως τα κολακεύουν και θα ντρέπονταν να παραδεχτούν πως εάν έβρισκαν ένα μπαούλο χρυσάφι θα ησύχαζαν.Είναι όντως ντροπιαστική σκέψη γιατί ένα ξερό αντικείμενο-που έστω λάμπει εκτυφλωτικά-μπορεί να τερματίσει την εσωτερική τους ανησυχία.

Επιστρέφοντας στα σαπούνια θα πρέπει να σου πω ότι από εξυπνάδα λοιπόν εκμεταλλεύομουν πάντα την δύναμή τους. Είναι ωραίο να διώχνεις μινώταυρους με σαπουνόφουσκες με άρωμα ρόδου,μιμόζας και περγαμόντου.(Επίσης είναι πολύ πιο εύκολο από το να στέλνεις τον Θησέα με μια κόκκινη κλωστή που ίσως σκοτώσει το θηρίο αλλά μάλλον θα σε αφήσει στο έλεος του Διόνυσου-εκείνος δεν το έχει σε τίποτε να σε κάνει αστερισμό ή και πίνακα στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.)

Στο μπάνιο μου έχω βάλει ένα σαπούνι πολύ ξεχωριστό.Δεν είναι κατάλληλο για το σώμα-είναι αρκετά σκληρό-αλλά μυρίζει καραβίσιο άρωμα κι έχει ένδοξο όνομά: Αλεπουδέλης!

Το αγόρασα από τον Χόντο και χάρηκα που η γνωστή οικογένεια σαπονοποιών έβγαλε ένα τέτοιο σαπούνι στην αγορά.Μπορεί βέβαια να είναι απλή συνωνυμία αλλά μπορεί και όχι.Εμένα μου φαίνεται πως είναι η ίδια οικογένεια που πριν αρκετά χρόνια μας έδωσε έναν ποιητή και πολύ πιο πριν έναν άγιο.Το σαπούνι τους είναι εξαιρετικό στα ρούχα και σκοπεύω να το πάρω μαζί μου στις διακοπές όταν εφαρμόζω το σχέδιο -ένα λινό φόρεμα και πολλά σύκα.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο και - κρυφοκοιτάζοντας μέσα από τις κουρτίνες - άγνωστε αναγνώστη!Αυτό το μικρό κείμενο μιλάει για την αγάπη μοιυ για το σαπούνι,την ποίηση και το νερό-που όταν αναμειγνύονται παράγουν σχεδόν ίδιο το αφρισμένο πέλαγος και την άστατη καρδιά μου.Καμία δικαιολογία δεν υπάρχει.Έχουμε μπόλικο νερό και άφθονους ποιητές-τόσο προσιτούς όσο το λευκότατο σαπούνι τύπου Μασσαλίας που κάθεται στο αριστερό μέρος του νιπτήρα μου.Το μυρίζω καθημερινά και προχωράω.Ο χτεσινός μου πόθος γεννάει μια πίκρα,μετά ένα ψέμμα,λίγο μετά μια σαπουνόφουσκα,αργότερα ένα ποίημα πιο κάτω ένα άγγιγμα, ένα βαθύ ορίζοντα και πάει λέγοντας.

Μην φοβάστε και μην ταράζεστε τρελές και αχτένιστες ελπίδες μου. Το μπαούλο με το χρυσάφι να μην με καταντήσει να φιλοσοφώ.Και η οικογένεια που έβγαλε αγίους,σαπούνια και ποητές αύριο άνετα βγάζει σαπούνια,ποιητές και αγίους -για να μου μάθει πως η αιτία και το αποτέλεσμα είναι δεμένα με τρόπο παράλογο.

Παραμένει το θέμα με την σκοτεινή καρδιά.Εκεί τα πράγματα είναι πιο δύσκολα.Το φως είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό και ίσως δεν ξέρω πως να το αντικατροπτίσω.Ας κάνει μόνο του ό,τι θέλει-είναι σοφό.Ας έρθει-ας φύγει.Εγώ πάντοτε θα το περιμένω μοσχοβολίζοντας.