Κόκκινη κλωστή

Γεννήθηκα σε μια εποχή που οι άνθρωποι που μένανε πλέον στις μεγάλεις πόλεις αναπολούσαν το χωριό,τις γιαγιάδες και τα παραμύθια.Θυμάμαι λοιπόν την φράση που έτσι κι αλλιώς κυκλοφορούσε από προηγούμενες δεκαετίες: κόκκινη κλωστή δεμένη,στην ανέμη τυλιγμένη, δώστου κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν'αρχινήσει. Φρίκη απίστευτη μου προκαλούσε αυτή η φράση.Όχι μόνο γιατί με φόβιζε η λέξη κλώτσος και ανέμη αλλά και γιατί οι κλωστές δεν με γοήτευαν ιδιαίτερα.Επειδή όμως πρέπει να κάνουμε προσπάθεια για να ενωθούμε με το κοινό και το αποδεκτό, και μια και -όπως έβλεπα- πολλοί είχαν συνδέσει την ανατριχιαστική αυτή φράση με όμορφες αναμνήσεις, προσπάθησα κάτι να κάνω να τους πλησιάσω.Στην προσπάθειά μου μεγάλος βοηθός στάθηκε η μυθολογία και εκεί βρήκα παραπεταμένη μία κόκκινη κλωστή.Την κρατάει μια όμορφη κόρη που την λένε Αριάδνη και έχει θαμπωθεί από έναν Αθηναίο νέο,τον Θησέα.Και του την δίνει να μην χαθεί στον Λαβύρινθο αφού σκοτώσει τον μινώταυρο.Γιατί το πιο σπουδαίο όταν μπαίνεις στον Λαβύρινθο είναι να βρεις τον δρόμο να ξαναδείς τον ήλιο.Αυτά σας τα λέω γιατί τα ξέρω από την ζωή μου.Μινώταυρους μπορούμε να σκοτώσουμε ευκολότατα όταν κρατάμε και μια κόκκινη κλωστή που τεντώνεται στις γωνίες και φωνάζει:Μην φοβάσαι και όποτε θέλεις βγαίνεις.

Βέβαια η Αριάδνη ήθελε ο Θησέας να την πάρει στην Αθήνα και να ζήσει μαζί του, αλλά δυστυχώς την άφησε, με εντολή του Διόνυσου, στην Νάξο-μάλλον έτσι έγινε- και συνέχισε το ταξίδι του.'Ολοι μας ξέρουμε τί είναι αυτά τα περί εντολής-ιδίως όταν τα επικαλείται ένας πετυχημένος και αυθόρμητος νέος που ούτε να θυμηθεί να αλλάξει τα πανιά δεν μπόρεσε-αυτό κι αν είχε άσχημες συνέπειες...

Νομίζω πως κλωστή σαν αυτή που είχε η Αριάδνη μπορείς ακόμα να βρεις.Εγώ έχω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι.Και επειδή μπήκα στον Λαβύρινθο και βγήκα λέω να την κόψω κομματάκια και να σας την χαρίσω.

Το τί έγινε μέσα στον Λαβύρινθο είναι μια άλλη ιστορία που δεν ξέρω εάν σας ενδιαφέρει...