Κυριακή, Ιουλίου 17, 2005

ιούλιος

Κόκκιν' αχείλι εφίλησα κ' έβαψε το δικό μου,

και 'ς το μαντήλι τό συρα κ' έβαψε το μαντήλι,

και 'ς το ποτάμι τό πλυνα κ' έβαψε το ποτάμι,

κ' έβαψε η άκρη του γιαλού κ' η μέση του πελάγου.

Κατέβη ο αϊτός να πιη νερό κ' έβαψαν τα φτερά του,

κ' έβαψε ο ήλιος ο μισός και το φεγγάρι ακέριο.

5 Comments:

Blogger Γιώργος said...

Τύφλα νά 'χουν όλα έντεχνα.

11:15 π.μ.  
Blogger Αστραδενή said...

Έντεχνο-έμαθε επιτέλους τί είναι η τέχνη για να ξεχωρίζει;

Δημοτικό-μάθαμε επιτέλους τη δύναμή μας;

11:19 π.μ.  
Blogger elpinor said...

Να χαρώ τα κόκκινα χειλάκια!

12:00 μ.μ.  
Blogger Γιώργος said...

Όταν λέω έντεχνο, δεν εννοώ Θάνο Μικρούτσικο. Βάζω μέσα από Σαίξπηρ μέχρι Πάνο Κουτρουμπούση :-)

12:49 μ.μ.  
Blogger Αστραδενή said...

Αλμπεριχ καταλαβαίνω τί λες.Μάλλον πλησιάζει την έννοια του επώνυμου και του ανώνυμου.Και τα δύο έχουν τα καλά τους αλλά αυτό που γεννάει ο λαός είναι φτιαγμένο για κάθε χρήση.Ιδανικό.

12:04 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home