Είμαστε όλοι Αιγύπτιοι;
Λοιπόν τώρα είμαστε όλοι Αιγύπτιοι;
Μας ενοχλεί κι εμάς ο τύραννος;
Θα τον σύρουμε επί ασπαλάθων;
Σας διαβεβαιώνω πως ο κάτοικος του Λονδίνου είναι πιο κόντα στον Αιγύπτιο απ' ό,τι φαντάζεστε.
Πιο κοντά από τον Αθηναίο.
Ω, ναι!
Και ούτε βραχιολάκια ούτε τραγουδάκια χρειάζονται για να μοιραστείς τον πόνο.
Αρκεί κι εσύ να πονάς.
Υ.Σ.: Η φωτογραφία είναι από την τρομοκρατία της πείνας.Κι όποιος θέλει να μοιράζει ενοχές σε τιμή ευκαιρίας ας ευχαριστηθεί διπλά το ωραίο του γλυκό.Με ένα παγωμένο ποτήρι νερό.Και καμιά γκόμενα για να μην ξεχνιόμαστε...
posted by Αστραδενή at 6:40 μ.μ.
3 Comments:
Το μεγαλύτερο έγκλημα είναι η φτώχεια.
Αρκεί άραγε μια συμπόνια;
Αρκεί άραγε μια πορεία
ή μια αντιπολεμική συναυλία;
Κάπου το χω χάσει το νόημα...
Τώρα το μόνο ρητό που ισχύει ίσως είναι ένα:"Αν είναι η μοίρα σου,τίποτα δε σε γλυτώνει."
Έχει ένα τραγούδι ο Nick Cave:
"You can hear the whistle blow
a hundred miles
A hundred miles,a hundred miles, a hundred miles,a hundred miles
You can hear the whistle blow
a hundred miles"
Όλοι μας ακούμε το ψίθυρο.
Μα τί κάνετα εδώ και δεν είστε στην παραλία;
Ο σχόλιο-μα τί όνομα είναι αυτό που έχεις δώσει στο μπλόγκ σου;Ναι είναι έγκλημα η φτώχεια εις βάρος κάποιων που δεν θέλουμε να ξέρουμε πως υπάρχουν.Είναι όμως εκείνοι πιο τυχεροί από εμάς που δεν βρίσκουμε την ευτυχία πουθενά!
Παπαρούνα μου κόκκινη δεν πιστεύω στο πεπερωμένο-είναι ριζωμένο στον γενετικό κώδικα μιας γυναίκας που αδυνατεί να αλλάξει τον κόσμο.Ο Νικολάκης πολύ καλά τα λέει για τον ψίθυρο-ειμαι σίγουρη πως τον ακούμε και κάτι μαθαίνουμε αν διακρίνουμε τί μας λέει.Δεν θέλουμε απλώς να μας νανουρίζει,έτσι δεν είναι;Νομίζω συμφωνείς...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home