επέστρεφε
καλησπέρα
μου πήρε τόσο καιρό αλλά νά 'μαι πάλι
όχι η ίδια
αλλιώτικη
οι τελευταίες βροχές σκότωσαν οριστικά το καλοκαίρι που το έζησα από την καλή και την ανάποδή του
κι αυτές τις μέρες πολύ θέλω να συνεχίσω εδώ το...
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
ώρα να κυριολεκτούμε.Γιατί να μην προτείνω έναν ανάστατο νέο τρόπο ζωής;
1.Χωρίς τηλεόραση-δεν είχα έτσι κι αλλιώς-δεν έχασα τίποτα
2.Ζώντας στην Αθήνα.Ωραιότατα!Γιατί όλοι κατηγορούν την Ελλάδα αφού οι ίδιοι φταίμε;
3.Απομακρύνομαι τρέχοντας από όνειρα και φιλοδοξίες.Λέξεις μονάχα χωρίς ουσία με πάχος πολλών ανπηριών μου να ζήσω την απλότατη ζωή. Ζήτω!
4.Χωρίς πόνο.Δεν δίνεις,δεν παίρνεις. Απλό.
5.Ησυχία.Απόλυτη.
6........................
Σκοτώστε το μυαλό σας Αστραδενή.
Δεν είναι δικό σου.
μου πήρε τόσο καιρό αλλά νά 'μαι πάλι
όχι η ίδια
αλλιώτικη
οι τελευταίες βροχές σκότωσαν οριστικά το καλοκαίρι που το έζησα από την καλή και την ανάποδή του
κι αυτές τις μέρες πολύ θέλω να συνεχίσω εδώ το...
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
ώρα να κυριολεκτούμε.Γιατί να μην προτείνω έναν ανάστατο νέο τρόπο ζωής;
1.Χωρίς τηλεόραση-δεν είχα έτσι κι αλλιώς-δεν έχασα τίποτα
2.Ζώντας στην Αθήνα.Ωραιότατα!Γιατί όλοι κατηγορούν την Ελλάδα αφού οι ίδιοι φταίμε;
3.Απομακρύνομαι τρέχοντας από όνειρα και φιλοδοξίες.Λέξεις μονάχα χωρίς ουσία με πάχος πολλών ανπηριών μου να ζήσω την απλότατη ζωή. Ζήτω!
4.Χωρίς πόνο.Δεν δίνεις,δεν παίρνεις. Απλό.
5.Ησυχία.Απόλυτη.
6........................
Σκοτώστε το μυαλό σας Αστραδενή.
Δεν είναι δικό σου.
posted by Αστραδενή at 6:14 μ.μ.
10 Comments:
Καλως "επεστρεφε".
Σε ευχαριστώ που ήρθες...
ανάσα...
θα είμαι εδώ κι ας μην είμαι εδώ
πάλι θα ξαναφύγεις,αν κρίνω απ τη χρονική απόσταση των 2 ποστ
κι είναι κρίμα....
καλημέρα (ναι και για όλες όσες δεν θα σαι εδώ)
Αραία-αραία.......
Με κατατρόπωσες. 5 μήνες χωρίς καταχώρηση..... Το ατομικό μου ρεκόρ είναι 50 μέρες νομίζω.
Πάντως, ξέρεις ότι μ' αρέσει το γράψιμό σου.
Με σκλαβώσατε με τα σχόλιά σας.Επιστρέφω για πάντα σε λίγο σε λιγάκι!
Καλησπέρα. Το τραίνο ξεκινά και πάλι. Καλό ταξίδι.
"Δεν ειχα ,δεν εδινα,
Γεμιζαν τα ματια σου με το κοκκινο φως του απογευματος
Ενας αερας αναπαντεχος φυσηξε,
Στους δρομους γυρω απ’την εκκλησια
Εκεινοι οι μικροπωλητες κοιταξαν τον βορρα,
Μια περαστικη ανησυχια τρεμουλιασε τις τεντες τους.
Ο πατερας σου καθοταν με το κεφαλι σκυμενο στο τραπεζι.
Οι παλιοι δρομοι ειναι σκονισμενοι με φωνες,φωνιτσες,
Το γελιο της φιλης σου ,κρατωντας το χερι της μανας της πριν εικοσι τοσα χρονια,
εκλαιγες Σαββατο να σε πανε σινεμα,
Αρνηση,φυσουσε ο ιδιος αερας ,
Αερας πληγη ή σκοτοδινη,
δεν ειχα,δεν εδινα."
πόσο εύκολα τα παρουσιάζεις όλα!
Πού είσαι καλή (κατά το "μέλαινα ειμί και καλή") Αστραδενή.
"Χρόνια πολλά", επειδή όλοι αυτό λέμε αυτόν τον καιρό.
Γράψε κάτι σε παρακαλώ...
Σε ψάχνω.
Αργείς;
Αργείς...Έλα, γράψε...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home