Αστραδενη: Μαζί

Τρίτη, Ιανουαρίου 24, 2006

προχωράς προχωράς και δεν τολμάς να ελπίζεις

ταξιδεύεις ταξιδεύεις κι ορμάς στο ένα σημείο

συστέλεσαι και είσαι κάπου

διαστέλεσαι και είσαι παντού

hardrain said...: ...είναι τάχα τα καράβια με στίχους γεμάτα στ αμπάρια ή μήπως είναι οι στίχοι γεμάτοι με καράβια μυστικά κι η γλώσσα μας η πλάτη της θαλάσσης;

Αστραδενή πάντα μέσα μας αντιλαλεί μία μπουρού που σημάνει το φευγιό κι ας είμαστε ακίνητοι αιώνες τώρα στα ίδια παράλια.; 2:44 μ.μ.
άρχοντας Κώστας said...: Αστραδενή... Αστραδενήηη!
Το τέλειωσα το βιβλίο.
Γιατί μου επιφύλαξες τέτοιο τέλος;
Γιατί κορίτσι μου;

[παραλογίζομαι το ξέρω, αλλά με πόνεσε το απροσδόκητο τελείωμα του βιβλίου...]; 8:48 μ.μ.