Είμαστε όλοι επιβάτες.

'Οποιος ταξιδεύει συχνά με αεροπλάνα γνωρίζει πολύ καλά πως όταν μπαίνει στο σκάφος παραδίνει την ζωή του στα χέρια κάποιων άλλων.Και ελάχιστα μπορεί να κάνει για να διώξει μακρυά την κακή στιγμή.Τέτοιες τραγωδίες , σαν αυτή των τελευταίων ημερών συνδέεται στο δικό μου νου με κάποια άλλα θύματα που παίρνουν το μετρό και χάνονται μέσα σε μια στιγμή.Κι αυτοί ένα εισιτήριο αγόρασαν.Το πιο φθηνό.

Είμαστε όλοι επιβάτες και δυστυχώς για όσους κερδίζουν χρήματα από τις δικές μας τροχιές είμαστε κάτι λιγότερο από το τίποτε.

Γιατί οι επιβάτες του μοιραίου αεροπλάνου κάηκαν στον βωμό του πιο δημοφιλούς θεού: του μαμωνά.

Και είναι μεγάλη ντροπή η ζωή να είναι τόσο φτηνή στις μέρες μας.

Όσο για τους φίλους κύπριους λυπάμαι που οι επιχειρηματίες τους αποδείχτηκαν λιγότεροι κι από κάποιον τριτοκοσμικό έμπορα που ανακατεύει το αλεύρι με άμμο.

Και συνήθως κακολογούν τις ελληνικές υποδομές ως ανεπαρκείς ενώ απ' ό,τι φάνηκε η ιδιωτική πρωτοβουλία σπιλώθηκε με την περίπτωση της εταιρείας Ήλιος.

Και τις μέρες που η Αθήνα τον προηγούμενο χρόνο γιόρταζε για τους Ολυμπιακούς αγώνες-ίσως θα έπρεπε να κλαίει, αλλά τουλάχιστον καμαρώνανε που οι δυνατοί της γης εμπιστεύονται τα ελληνικά συμφέροντα ως αποδοτικά- φέτος υποδέχτηκε έναν Ήλιο αρχαιοπρεπή και υβριστικό απέναντι στην ανθρώπινη ζωή.

Στις μέρες μας η κατανάλωση πρέπει να θεωρείται πράξη ιερή γιατί είτε ταξιδεύεις, είτε τρως στην ουσία εμπιστεύεσαι την ζωή σου σε κάποιον.Όταν αυτός ο κάποιος θέλει μόνο το κέρδος και τίποτε άλλο τότε το να δώσεις μερικά ευρώ ή έστω την πιστωτική σου κάρτα είναι σαν να υπογράφεις ακούσια την παραίτηση από όλα σου τα δικαιώματα.

Αν βγεις αύριο να αγοράσεις σαγιονάρες,αν βγεις να πάρεις μια τυρόπιτα ή να πέτάξεις μέχρι την Αθήνα απαιτείς να πάρεις το καλύτερο.Αν δεν στο δώσουν κάνε χαμό.Αν το είχαν δει έτσι οι προηγούμενοι επιβάτες του Ήλιου το κακό δεν θα είχε γίνει.

Απαίτησε.Πάντα.