Αναμνήσεις από το Conversano

Αρχές Ιουλίου στο Κονβερσάνο, στην Κάτω Ιταλία.

Το βράδυ στη μεγάλη πλατεία μπροστά από το κάστρο μαζεύονται όλοι, μικροί και μεγάλοι.Ηλιοκαμένοι,χαμογελαστοί φέρνουν βόλτες ατέρμονες γύρω γύρω και μέσα στα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης.

Σκέφτεσαι πως στη Μεσόγειο η νυχτερινή ζωή μετρά διπλά από την πρωινή.

Δίπλα στην παλιά εκκλησία είναι ένας θερινός κινηματογράφος με πρασινάδες και ανθρώπους σε καρέκλες που κοιτάζουν ένα λευκό πανί.

Οι πέτρινοι τοίχοι μοιάζουν φτιαγμένοι από γκρίζο σύννεφο.

Τα ερωτευμένα ζευγαράκια μπαινοβγαίνουν στον κήπο που είναι όσο πρέπει απεριποίητος για να αφήνει περιθώριο στη φθορά και στη φαντασία.

Απειλητικά το κέντρο του κόσμου γίνεται η πλατεία και τίποτε άλλο.

(συνεχίζεται)