Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2005

Πόσο αγράμματη είμαι.


Πολύ.
Πάρα πολύ.

Δεν ξέρω να διαβάζω καθαρά ούτε τα όστρακα, ούτε τα φύλλα, ούτε τα άστρα.

Αγράμματη, αμόρφωτη και απαίδευτη είμαι.

Σκέφτηκα να μπω κι εγώ σε ένα σχολειό ελληνικό και κάτι να μάθω
αλλά συμβαίνουν τόσα πολλά στη ζωή μας που το τελευταίο που σκεφτόμαστε
είναι να ζήσουμε.

Κυνικοί των διαδρόμων του διαδικτύου πατήστε forward.
Η ιστορία μου δεν επαληθεύει τίποτε πέρα από την αλήθεια της παρουσίας.
Και έχει μέσα της κρυμμένη μια μεγάλη ιστορία απουσίας.

Ναι υπάρχουν τέτοιες απουσίες...

Κι ας μην έπεσα σε κώμα,
ας μην έμεινα καθηλωμένη από αρρώστεια,
ας μην χάθηκα ναυαγός σε υπερβόρειους νήσους
ας μη σάπισα σε στενό κελί φυλακισμένη

Ξέρω όμως πολύ καλά και μπορώ πολλά να μεταδώσω για την απουσία.

Αρχίζουμε;

5 Comments:

Blogger ---. said...

Αρχίζουμε. :)

3:49 μ.μ.  
Blogger alombar42 said...

Δεν πεθαίνει η απουσία, "άμα τη εμφανίσει";

:)

4:19 μ.μ.  
Blogger xryc agripnia said...

Και δεν αρχιζουμε;

11:43 μ.μ.  
Blogger άρχοντας Κώστας said...

Όποτε είσαι έτοιμη. Εμείς περιμένουμε να μας ταξιδέψεις...

3:36 π.μ.  
Blogger Katerina ante portas said...

Eν οίδα ότι ουδέν οίδα..
Κάποιος άλλος "αγράμματος" τό 'πε και η πικράδα του κώνειου το σφράγισε..

7:33 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home