Δευτέρα, Δεκεμβρίου 05, 2005

Η απουσία της Τέχνης


Δεν πέθανε.Δεν μπορεί έτσι κι αλλιώς να πεθάνει γιατί όπως κάθε χρόνο έρχεται η άνοιξη έτσι και με κάθε γενιά έρχονται καλλιτέχνες.

Μια γενοκτονία τους -ένα Ολοκαύτωμα!-συντελείται σιωπηλά.

Πλάσματα που μπορούν να πάνε λίγο πιο μακρυά την Τέχνη εξαναγκάζονται από σκληρές συνθήκες να παραμερίσουν για να περάσουν οι νταλίκες.

Ποιές συνθήκες τους διώχνουν;
..........................................................

Και παλιότερα έτσι γινόταν μόνο που τώρα η άρχουσα τέχνη φοράει το αποσμητικό του Μπους και δεν ιδρώνει για τίποτε.

Τα παιδιά που αγαπούν την τέχνη
δεν είναι πονηρά,δεν πουλιούνται,δεν κουνιούνται,δεν διπλωματούν.
Ηλίθιοι του Ντοστογιέφσκη περπατούν και λένε:

-Λάθος,έκανα λάθος!
Μου φάνηκε πως έχω ταλέντο.
Μου φάνηκε πως κάτι μπορώ να πω.
Είμαι χαζό.
Δεν ξέρω και να φέρομαι σωστά.
Δεν ξέρω τί μου γίνεται.
Αλλά για εκείνο εκεί το σκαλοπατάκι-αριστερά δίπλα στον πνιγμένο ποταμό Ηριδανο- ξέρω τόσα πολλά.
Ε και που τα ξέρω τί έγινε;
Βέβαια,υποπτεύομαι πως δεν αφορούν εμένα, αλλά όλο τον κόσμο!
Μήπως έχω τυφλωθεί;
Δεν κρατιέμαι θέλω να φωνάξω για το σκαλοπατάκι δίπλα στον θαμμένο Ηριδανο!
Καλά, εδώ ο τάδε -αναγνωρισμένος γκουρού της Τέχνης- και με διευκόλυνε με την διάγνωσή του!Κι εγώ να επιμένω πως αυτό που σαλεύει μέσα μου είναι Τέχνη.
Μπά,τίποτε δεν είναι!

Συμβουλή-Τα γκουρού της τέχνης και τις κουρού Θεσσαλονίκης να τα τρώτε πάντα ζεστα!

Στην Ελλάδα οι καλλιτέχνες μας δεν ζουν μέσα στο έργο τους.Ζουν από το έργο τους.Εξω από αυτό δεν έχουν τίποτε.και πολλές φορές διαβάζεις συνεντεύξεις τέτοιων ανθρώπων που μιλούν για τα θαύματα που κάνουν και μονολογούν;Αν δεν ήμουν ηθοποιός/τραγουδιστής/ζωφράφος δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο.

Αμέ!

Κακώς.Γνωρίζω ανθρώπους που πριν ανθήσουν καλλιτεχνικά λύγισαν.Δεν φταίνε.Εμείς χάνουμε που θα κρατήσουμε την συντροφιά των καταξιωμένων.

Αυτό το κειμενάκι είναι αφιερωμένο στους απόντες κιαλλιτέχνες που αδειάζουν την ζωή τους σιωπηλά.Η απουσία τους είναι ασφυκτική.Ελπίζω η εκρηκτική σιωπή τους να βγάλει κάπου.

Μάλλον πουθενά.

Εάν είσαι κι εσύ ένας από αυτούς που κάποιος ευγενικός και καταξιωμένος καλλιτέχνης σου έκοψε τα φτερά,ξανασκέψου.Η απουσία της τέχνης μεγαλώνει εξαιτίας σου καθημερινά.Δεν σου ζητώ να γίνεις ήρωας.Αλλά μην σκύβεις το κεφάλι.

Πέτα την χαζοτηλεόραση από το παράθυρο,μην αγοράζεις κανένα προϊόν πετυχημένων καλλιτεχνών.
Άρπαξε το νεανικό σου αίσθημα και μην το αφήνεις.
Εκείνο είχε δίκιο.
Όλοι οι άλλοι που 'δημιουργούν",που απολαμβάνουν σεβασμό και πρωτοκαθεδρίες,που ορίζουν τί είναι το καλό και τί το κακό να πάνε στο διάολο.

Διάβολος-διαβολή-το ξέρεις;
Αυτοί χωρίζουν και καταστρέφουν.
Εσύ να ενώνεις και να ευτυχείς.

Μα θα μου πεις,τί θα κάνω έτσι;
Δούλεψε,κάνε οικογένεια αλλά μην αγοράζεις τον πολιτισμό που πουλιέται στην αγορά.
Μπορεί να μην έκανες αυτό που ήθελες αλλά συνέχισε -σε παρακαλώ- να το θέλεις.

ΥΣ:Η φωτογραφία είναι από το σπήλαιο Lascaux στη Γαλλία-το έφτιαξε παλαιολιθικός συνάδελφος.

2 Comments:

Blogger THE_RETURN said...

Η Τέχνη είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου.
Και όσον αφορά τα σαπρόφυτα: αυτά κάνουν πάντα τη δουλειά τους.
Η φύση όμως δεν παθαίνει τίποτε από αυτά.

http://justthereturn.blogspot.com/

11:48 π.μ.  
Blogger kukuzelis said...

Δεν έχω γνωρίσει ακόμα άνθρωπο που μην ήταν άξιος της μοίρας του και του γκουρού του.
*

12:26 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home