Θέλω άρα καλλιεργούμαι-Η απουσία του πρέπει
Λοιπόν, όλα επιτρέπονται;
Ο Αλιόσα ρωτάει τον μεγάλο του αδερφό για τις αρχές του και την ζωή του.
Και οι δύο Καραμάζωφ γνήσιοι αλλά τόσο διαφορετικοί.
Λοιπόν,όλα επιτρέπονατι:
Τί απατηλό! Η ελευθερία και η απελευθέρωση είναι τόσο κοντά.Το πρέπει και το δεν πρέπει μοιάζουν με δυο αδερφάκια καραμάζωφ που τρώνε και πίνουν στο ίδιο τραπέζι αλλά απλώς βλέπουν μια διαφορετική θέα από το παράθυρο που ανοίγει μπροστά τους.
Εδώ όμως θα σου μιλήσω για κάτι πιο πλάγιο από την θέση μια καρέκλας σε ένα κοινό τραπέζι.θα σου φυτέψω ένα σπόρο παμπόνηρο και τετραπέρατο.Μην σπας τα πρέπει και μην τα καρφώνεις βαθειά στο νου σου.Υποκλίσου στην απουσία τους.Μόνο όταν δεν υπάρχουν αρχίζει να καλλιεργείται η καρδιά σου και ένας ηθικός ήλιος φωτίζει γύρω σου.
Να θέλεις.
Να θέλεις πολύ.
Να θυμάσαι πως με τις βέργες πιάνεις τα πουλιά αλλά όχι το κελάηδισμά τους.
Κι όταν σου αρέσει να ακούς το αηδόνι δεν το πιάνεις, ούτε του το λες.
Το απολαμβάνεις μυστικά γιατί όλα τα όμορφα φτιάχτηκαν για να τα χαιρόμαστε.
Όχι για να τα ξεκοκαλίζουμε.
Ο Αλιόσα ρωτάει τον μεγάλο του αδερφό για τις αρχές του και την ζωή του.
Και οι δύο Καραμάζωφ γνήσιοι αλλά τόσο διαφορετικοί.
Λοιπόν,όλα επιτρέπονατι:
Τί απατηλό! Η ελευθερία και η απελευθέρωση είναι τόσο κοντά.Το πρέπει και το δεν πρέπει μοιάζουν με δυο αδερφάκια καραμάζωφ που τρώνε και πίνουν στο ίδιο τραπέζι αλλά απλώς βλέπουν μια διαφορετική θέα από το παράθυρο που ανοίγει μπροστά τους.
Εδώ όμως θα σου μιλήσω για κάτι πιο πλάγιο από την θέση μια καρέκλας σε ένα κοινό τραπέζι.θα σου φυτέψω ένα σπόρο παμπόνηρο και τετραπέρατο.Μην σπας τα πρέπει και μην τα καρφώνεις βαθειά στο νου σου.Υποκλίσου στην απουσία τους.Μόνο όταν δεν υπάρχουν αρχίζει να καλλιεργείται η καρδιά σου και ένας ηθικός ήλιος φωτίζει γύρω σου.
Να θέλεις.
Να θέλεις πολύ.
Να θυμάσαι πως με τις βέργες πιάνεις τα πουλιά αλλά όχι το κελάηδισμά τους.
Κι όταν σου αρέσει να ακούς το αηδόνι δεν το πιάνεις, ούτε του το λες.
Το απολαμβάνεις μυστικά γιατί όλα τα όμορφα φτιάχτηκαν για να τα χαιρόμαστε.
Όχι για να τα ξεκοκαλίζουμε.
posted by Αστραδενή at 3:25 μ.μ.
3 Comments:
Η εικόνα απόσυρσης τού πρέπει απ το προσκήνιο μου φαίνεται ωραία και χρήσιμη, για τις δικές μου ανάγκες. Όμως προς στιγμήν μπερδεύτηκα: διάβασα το «δεν πρέπει» σαν ένα αρνητικό πρέπει. Μάλλον λάθος έκανα, έτσι δεν είναι; Αναρωτιέμαι επίσης, «μόνο όταν δεν υπάρχουν» ή «μόνο όταν δεν τα βλέπεις» (ή δεν τα ακούς) είναι το σωστό; Αν κατάλαβα καλά, δεν θεωρείς τα πρέπει ανύπαρκτα, θα τα προτιμούσες όμως γόνιμα απόντα.
Γεια σου κουκ
Ναι θα τα προτιμούσα γόνιμα απόντα!
Αλλά έτσι όπως γράφω-είναι να μπερδεύεσαι!
Ας πούμε πως το πρέπει και το δεν πρέπει είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως αυτό που ήθελες να αγοράσεις με αυτό το δίσημο νόμισμα σου δίνεται δωρεάν-ή τελωσπάντων με κάποιον άλλο τρόπο.
Όποτε αφήνεις τα πρέπει και τα μη πρέπει να διακοσμούν την τσέπη σου και προχωράς πιο τολμηρά.
πρέπει ή δεν πρέπει να συναντηθούμε;
Έλειπα και δεν το πήρα χαμπάρι.
*
Φυσικά και πρέπει να συναντηθούμε. Όμως δεν πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε θα κάνει το πρώτο πρέπει να χάσει έστω και λίγη από την έντασή του.
*
Καλή χρονιά.
*
Δημοσίευση σχολίου
<< Home