Είμαι.

Αφιερωμένο στο θείο τραγί.

Φαντάσου πόσο δύσκολο είναι να έχεις μια θέση στη ζωή όπως η Χοζοβιώτισσα.

Και να ανέβηκες εκεί από ένα μονοπάτι που ανέμελα πήρες ένα απόγευμα και μέσα στη νύχτα δεν το άφησες.Στενό, ανηφορικό, γεμάτο αγριόχορτα. Συμπαθέστατα κι αυτά -πολύ περισσότερο από κάποια ήμερα χορταράκια που το πολύ να μοιάζουν με τυχερά τριφύλια.Η τύχη όμως είναι μια κλωστή που βγαίνει από μέσα μας ασυναίσθητα και τυλίγεται αργά στο αέρα.

Με το ξημέρωμα κατάλαβες πως είσαι εκεί ψηλά και κοιτάς το πέλαγος να στραφταλίζει μπροστά σου.Ευκολότατα μπορείς να το περπατήσεις αν μέσα σου δέχεσαι το αόρατο να κατοικεί απαλά.Μέχρι να δοκιμάσεις αν μπορείς να κάνεις το πρώτο βήμα αναπνέεις βαθειά και σκέφτεσαι:Εδώ πάνω κρύβομαι ή φαίνομαι;

Σημαίνω.Θείο τραγάκι ξεχάστηκες κι εσύ στα μυρωμένα χόρτα και ακροπάτησες μέχρι το γκρεμό για να βρεις φρέσκο πρίνο; Σε ετοιμάζουν για γκεσέμι; Με τέτοια μυαλά που θα οδηγήσεις το κοπάδι σου;

Ρωτάς για μένα.Δεν χάθηκα.Κάθε άλλο.Μπορεί και να βρέθηκα!Στην Ιταλία μια επίσκεψη έκανα.Στην Αγγλία δεν συνάντησα τους Λαστρυγόνας και τον Κύκλωπα.Δεν κουβαλάω τέτοια φαντάσματα μέσα μου.Έμαθα και έμαθα.Καταλαβαίνεις;

Τώρα κοιτώ καπνό να βγαίνει από το σπίτι μου και τη βιαστική Ναυσικά που μου χαμογελάει κοιτώ με θαυμασμό. "Εγώ σε έσωσα" μου λέει."Θα σε στείλω στην πατρίδα σου.Να με θυμάσαι."

"Σαν θεά θα σε προσκυνάω Ναυσικά.Σαν θεά θα σε θυμάμαι για πάντα"

Τραγί τραγάκι διάβασε καλά τα κείμενα που άφησα πίσω μου αν θες να μάθεις ποιά είμαι.Μην φύγεις από εδώ.Αν η σύνδεσή σου είναι ξένη κάντην δική σου.Αν ζεις μακριά από καφενεία με διαδικτυακή σύνδεση κάνε υπομονή.Κάπου θα βρεις μια πόρτα να μπεις.Κι αν είσαι νέος στα κόλπα της μπλογκόσφαιρας αυτό μέρα με τη μέρα αλλάζει.

Εγώ κάνω το πρώτο βήμα πάνω στο νερό.Θα τα καταφέρω και σύντομα θα χορεύω μπάλο στα κύματα!

Σε φιλώ και σε διαβάζω.

Αστραδενή-πρώτη λόγω άλφα!