Παρασκευή, Φεβρουαρίου 17, 2006

χρυσοστόλιστες κάμαρες


και μετά τι;

τα λόγια είναι μόνο λόγια
τα λόγια δεν είναι μόνο λόγια

η απομόνωση κάνει κακό
η απομόνωση κάνει καλό

τα λόγια

η απομόνωση

ελπίζω να μην πάρεις το μήνυμα για ποιητικό μουρμουρητό

κάποιο ίσως σφάλμα στα πρώτα χρόνια του ήρωα

κάποια βλάβη ίσως στα κύτταρα και στους αδένες

κάποια ευλογία και κάποια κατάρα

είπαμε από εμάς η άνοιξη εξαρτάται,αλλά εννοούμε την άνοιξη που δεν θα αναπαράγουμε αλλά θα γεννήσουμε από την αρχή-γεννηθέντα ου ποιηθέντα-κάτι που δεν γίνεται εύκολα με το είναι μας,κάτι που θέλει να γίνει ελέω θεού-να ξεγίνει διαρκώς

είπαμε από εμάς η άνοιξη εξαρτάται και πλάσαμε καρτερικά το χειμώνα μήπως και μας επισκευτεί εκείνη,μήπως και μας λυπηθεί-ευτυχώς είναι ανήλεη

και φάγαμε ένα ωραίο γλυκό μέσα στα πεύκα.και θελήσαμε να κάνουμε τη σάρκα μάρμαρο,και ασημοκαπνίσαμε τα αναφιλητα-ποιητικό μα πέρα για πέρα αληθινο.

άνοιξη έχεις να έρθεις καιρό-αν σε είδα μια δυο φορες κατά λάθος-ποθώ τρελά να κάνω λάθος,να ξαστοχήσω και να σε συναντήσω

αμην

Τρίτη, Φεβρουαρίου 07, 2006

Το αναπάντεχο του τέλους